زمانش خواهد رسید

زمانش که برسد خواسته هایت، داشته هایت شده اند و آرزوهایت، جزئی از روزمرگی هایت.

زمانش که برسد رفتنی ها رفته اند و ماندنی ها، عزیزترین دلخوشی هایت شده اند و تو یاد گرفته ای که با ساده ترین چیزها شاد باشی.

زمانش که برسد: تو سرد و گرمِ روزگار را چشیده ای و به این نتیجه رسیده ای که عاقلانه ترین کار همین است، که با داشته هایت شاد باشی و امیدوارانه برای آرزوهایت تلاش کنی و به این ادراک خواهی رسید که دنیا کوتاه تر از آنی ست که آرامشت را برای غصه های بیهوده و رنج های بی نتیجه خراب کنی.

می رسد زمانی که آینه ها فقط لبخندهای تو را ببینند، زمین اشتیاقِ تو را به دوش بکشد و زمانه، اتفاقات خوب را حوالی تو بیندازد... زمانی که غصه و اندوه های زودگذر، پشت دیوار بی تفاوتی ات، ته نشین خواهند شد... و تو با صدایی بلند و آرامشی عمیق، زندگی خواهی کرد